Folarin Balogun jest tutaj. Co on wnosi do USMNT? (2023)

Ponieważ jest rok 2023, Folarin Balogun miałjego własny hype wideogotowy do wyjścia. Kilka godzin po tym, jak we wtorek pojawiła się wiadomość, że FIFA zatwierdziła zmianę upragnionego 21-letniego napastnika z męskiej reprezentacji Anglii do Stanów Zjednoczonych. Klip powtarza dźwięk niektórych gorączkowych spekulacji na temat tego, który program wyląduje napastnikiem: „Jest idealnym facetem, aby przenieść ten zespół na wyższy poziom” – mówi jeden z komentatorów. „Jeśli jesteś w Stanach Zjednoczonych, musisz iść i go zdobyć”. Jest to uzasadniona analiza dla gracza, który wypożyczony z Arsenalu wybił się we francuskiej Ligue 1 z płodnymi 19 ligowymi golami w 34 meczach w tym sezonie.

„Wracam do domu”, głosi wideo po tym, jak pokazał amerykańską koszulkę z imieniem Balogun. „Twórzmy historię”.

Balogun urodził się na Brooklynie, ale jego nigeryjscy rodzice przenieśli się z rodziną do Londynu, gdy miał 2 lata. Dołączył do akademii Arsenalu, gdy miał 10 lat i spędził swoje nastoletnie lata, skacząc tam iz powrotem między młodzieżowymi reprezentacjami Anglii i Stanów Zjednoczonych - kwalifikował się również do Nigerii.

Wtajemniczeni i zagorzali fani mieli go na swoich listach obserwacyjnych przez jakiś czas, ale wraz z rosnącą liczbą bramek Baloguna w tym sezonie, rósł też szum. Ponieważ amerykańska społeczność piłkarska nie cieszy się tak bardzo, jak rzutowanie swoich aspiracji napojedynczy młody gracz— najlepiej taki, który jeszcze nie zobowiązał się do udziału w programie. W końcu pozycja napastnika była problemem dla wschodzącej amerykańskiej męskiej drużyny przez ostatnie pół dekady. Brak konsekwentnego strzelca goli – Clinta Dempseya, jeśli wolisz – reprezentuje ziejącą lukę w tym rzekomym złotym pokoleniu. Ponieważ tabela głębokości umocniła się na prawie każdej innej pozycji na boisku, praca samotnego napastnika pozostaje do zdobycia.

Balogun nie jest jedynym obiecującym młodym napastnikiem z amerykańskim paszportem, ale żaden z pozostałych nie postawił wiarygodnego tytułu jako starter. Ricardo Pepi był silny jako nastolatek, rozdzierając Major League Soccer i strzelając gole w swoich pierwszych dwóch meczach USMNT, a potem przez ponad rok nie strzelił gola w swoich nowych ligach w Niemczech i Holandii. Daryl Dike z West Bromwich Albion zmagał się z kontuzjami. Haji Wright przeskakiwał między zespołami klubowymi, zanim osiadł w Turcji, ale głównie oferował nierówne występy w amerykańskiej koszulce. Jesus Ferreira z FC Dallas był przez chwilę pierwszym wyborem, ale zwiędł na Mistrzostwach Świata. Josh Sargent często gra bez pozycji w Norwich City i nie strzela wystarczającej liczby bramek. Brandon Vazquez wciąż czeka na realną szansę przełożenia swoich bramek MLS na reprezentację.

W marcu Balogun odrzucił zaproszenie do obozu Anglii do lat 21 z powodu kontuzji ścięgna podkolanowego, podczas gdy starszy menedżer Three Lions, Gareth Southgate, powiedział, że Balogun będzie musiał czekać na swój czas, zanim trafi do składu na najwyższym poziomie. „Nie możemy iść i dać powołania do pierwszej drużyny komuś tylko dlatego, że nie chcemy, żeby poszedł gdzie indziej” – oświadczył Southgate. Więc Balogun pojechał do Orlando na ciche spotkanie z tymczasowym trenerem USA Anthonym Hudsonem, tylko dlainternetowych szpiegówustalić miejsce pobytu napastnika, potęgując spekulacje.

„Myślę, że wtedy naprawdę zobaczyłem pełną siłę amerykańskich fanów”, powiedział Balogun we wtorek wwywiad z US Soccer. „Byłem tam i właśnie opublikowałem zdjęcie z moimi przyjaciółmi, myśląc, że to tylko zdjęcie z wakacji. Zanim się zorientowałem, zobaczyłem mnóstwo komentarzy i ludzie wiedzieli, że jestem w Ameryce i po prostu poczułem stamtąd miłość. Było dużo budowania, więc oczywiście widziałem ludzi, którzy mówili, że powinienem reprezentować Stany Zjednoczone i to jest coś, z czego naprawdę się cieszę, że zdecydowałem się to zrobić.

Oficjalna zapowiedź we wtorek wywołała euforię ze wszystkich oczekiwanych źródeł i tych mniej oczywistych.

W Balogun, który ma zostać powołany na finały Ligi Narodów CONCACAF w przyszłym miesiącu, Stany Zjednoczone dodały napastnika, który może rozciągać boisko swoją szybkością i ruchem. Balogun może również walczyć z obrońcami jeden na jednego i pomagać w uruchamianiu prasy, gdy nie jest w posiadaniu piłki. Oferuje inny zestaw umiejętności i wygląd niż Wright i Dike, którzy są bardziej tradycyjnymi napastnikami; lub Pepi, Ferreira i Sargent, którzy wpadają głębiej w środek pola, aby wstrzymać grę i wystrzelić skrzydłowych do przodu. Liczba bramek Baloguna przemawia do Amożliwość wykończeniaco zbyt często kończyło się niepowodzeniem dla USA

Jak wszyscy obywatele z podwójnym obywatelstwem, Balogun podjął praktyczną decyzję, nawet jeśli powiedział wszystkie właściwe rzeczy o tym, ile dla niego i jego rodziny znaczy gra w męskiej drużynie narodowej USA. („Co zajęło ci tak długo?”, przypomina sobie, jak jego matka powiedziała, że ​​wybrał Stany Zjednoczone). Pozycja napastnika Anglii jest blokowana przez Harry'ego Kane'a, Marcusa Rashforda i Ivana Toneya. W Nigerii występuje Victor Osimhen, już jeden z czołowych napastników klubowej piłki nożnej w Europie, który ma 24 lata i jest tylko o trzy lata starszy od Baloguna. Najszybsza droga do międzynarodowej kariery wiodła przez Stany Zjednoczone. To była ta sama narada, którą podjęli inni strajkujący.

„Ostatecznie chcesz iść tam, gdzie możesz się rozwijać, gdzie możesz rywalizować, gdzie możesz pomóc drużynie” – powiedział niedawno Dike, którego siostra i kuzynka reprezentowały Nigerię podczas rozmowy prasowej USMNT.

Właśnie dlatego nacisk w rekrutacji U.S. Soccer na osoby z podwójnym obywatelstwem obejmuje sprowadzanie ich do obozu, aby mogli doświadczyć braterskiej koleżeństwa zespołu, a także wytyczyć jasną ścieżkę do znaczących minut. „W przypadku niektórych graczy ważne jest, czy istnieje możliwość, aby ktoś mógł doświadczyć kultury, naszego zespołu, graczy, tego, jak robimy różne rzeczy” – dodał Hudson w wezwaniu prasowym. „Jak widzimy gracza pasującego do tego, co robimy. To wszystko, co gracz chce zobaczyć, poczuć i usłyszeć, aby mógł podjąć świadomą decyzję”.

Mimo całej fiksacji na punkcie samotnych nazwisk, takich jak Balogun, stworzenie światowej klasy drużyny narodowej to gra liczbowa. Prawdziwie konkurencyjna drużyna na Mistrzostwach Świata to pozostałość po mnóstwie talentów, które nie zaszły tak daleko. Trwające od dziesięcioleci dążenie Argentyny do znalezienia następcy Diego Maradony powiodło się tylko dlatego, że miała całą masę Nowych Maradonas, którzy nigdy nie byli dobrzy, dopóki nie zrobił tego jeden. Po drodze zespół stworzył głęboką obsadę drugoplanową wokół Lionela Messiego.

Zdjęcie: Sylvain Lefevre/Getty Images

W całkowicie zglobalizowanym sporcie sztuczka w międzynarodowej piłce nożnej polega na gromadzeniu każdego obiecującego podwójnego obywatelstwa, jakie możesz zdobyć – ponieważ wiele z nich nie zadziała. Dzięki zaciągowi Baloguna Stany Zjednoczone zwerbowały teraz około pół tuzina graczy, którzy mogą poprowadzić linię USA na Mistrzostwach Świata 2026 w Stanach Zjednoczonych i później. Wszyscy z wyjątkiem Sargenta kwalifikowali się także do innych drużyn narodowych. Nie wiadomo dokładnie, które z nich okażą się gwiazdami, jeśli w ogóle. Balogunmócbyć jednym z nich. Balogun kupuje Stanom Zjednoczonym kolejny rzut kostką przy stole do gry w kości, kolejny strzał w elitarnego napastnika.

Ta formuła już się opłaciła w innych miejscach na boisku dla Amerykanów. Yunus Musah, który zrezygnował z dołączenia do Anglii, Włoch i Ghany, wystąpił jako pomocnik reprezentacji USA na Mistrzostwach Świata 2022 w Katarze, ale kilku innych bardzo reklamowanych pomocników, takich jak Gedion Zelalem i Emerson Hyndman, tego nie zrobiło. Na każdego Alexa Zendejasa, ekscytującego skrzydłowego, który w marcu porzucił Meksyk na rzecz USA, Julian Green lub Aron Johannsson nie spełniają oczekiwań.

Pomiędzy Balogun i Zendejasem, to teraz dwa duże wygrane w okresie, gdy męska reprezentacja narodowa była w zamieszaniu po wygaśnięciu kontraktu głównego trenera Gregga Berhaltera na mocychmura brzydkich oskarżeń. Napastnik Christian Pulisic martwił się w niedawnym wywiadzie dla ESPN, że rozpęd został zmarnowany. Od wyjazdu Berhaltera minęło prawie sześć miesięcy, a stałe zatrudnienie nie wydaje się bliskie; nowy dyrektor sportowy Matt Crocker, który będzie miał duży wpływ na zatrudnienie, został mianowany dopiero 25 kwietnia. „Czy wydaje mi się, że powinniśmy po prostu czekać i czekać?”— powiedział Pulisic. „Nie sądzę, że jest to konieczne, ponieważ nie czuję, że jesteśmy w fazie [kiedy] potrzebujemy całkowitej przebudowy. … Moim zdaniem mamy mocny rdzeń. … Chcemy to kontynuować i zbudować ten mundial, który miał wiele pozytywów, i ruszyć z tym tak szybko, jak to możliwe”.

Być może najważniejszą pracą do wykonania w tej chwili jest rekrutacja, która postępuje w szybkim tempie. Nawet jeśli największe wygrane są na arenie hype wideo, to może się opłacić jeszcze przez trzy lata od teraz.

Leandera Schaerlaeckensajest stałym współpracownikiem piłki nożnejDzwonnik. Pisze książkę o męskiej drużynie narodowej Stanów Zjednoczonych. Wykłada w Marist College.